Dolunay Han

Bora Nihat Sami Banarlı Bora Nihat Sami Banarlı Borraa... Borra... Buzlar üstünden sağnak geliyor... Borra... Kardeş millet avlıyor soğuk iklimler. Horra... * * * Kanma ey Türk. Düşmanı dost bellemekten sakın: Millet değil bir tek fert bil ki yok Türk'e yakın. Gök gürliyen sesinde mırıltılar ezilsin; Sen kara târihte hep şimşek çakan nesilsin. Haykır... Gürbüz sesinle dağlara çık ta haykır... Saltanat yık, saray kır, ordu mahvet, alay kır. * * * Kardeşiz der o millet yağız arpanı alır; Çamuru ekmek sanan çocukların aç kalır. Fenleriyle yavrunun dondurur gözyaşını, Billurdan döktürürler sarayların taşını, Masum karın "kandil"de göz nurunu döker de Bir nazlı oya işler, yaratır bir al perde; O gök gözlü çaylaklar kapar da o perdeyi Kızıl abacur takar da orospu gerdeği... * * * Haykır... Gürbüz sesinle dağlara çık ta haykır... Saltanat yık, saray kır, ordu mahvet, alay kır. Gök gürliyen sesinde mırıltılar ezilsin... Sen kara târihte hep şimşek çakan...

3 Mayıs 1944 – Türkçüler Günü 1. GİRİŞ         3 Mayıs 1944, komünist olarak bilinen Sabahattin Ali’nin Türkçülerin yolbaşçısı olan Hüseyin Nihâl Atsız’a açtığı hakaret davası ve bunun etkileri ile oluşmuş Türkçülerin başlattığı yürüyüş ve nümayişler sayesinde Türkçülüğün fikirden harekete geçmeye başlamasıdır.           Normal şartlarda unutulup gidebilecek bu nümayişler Falih Rıfkı Atay’ın başında bulunduğu Ulus Gazetesi öncülüğünde Tan, Vatan, Cumhuriyet, Son Posta, Son Telgraf, Halkın Sesi ve bunlar gibi sol görüşlü gazetelerin yürüyüş hakkında olumsuz yazıları olayları en uç noktaya taşımıştır. Irkçı Nazi Almanyası’nın da teslim olup yenilmesiyle İsmet İnönü, “19 Mayıs Nutku”nda ırkçılık aleyhine sözler söyler ardından da Türkçüler yavaş yavaş tutuklanmaya başlanır. Tutuklanmalar 7 Eylül 1944’te başlayacak Irkçılık-Turancılık davası içindir.        İşte karıştırılan gerçek buradadır. Ülkücülük dediğimiz Alpa...

 VER ONA KUT Uçmak'ın en yüksek katından, Bir ses gelir ulu Başbuğdan: "Ulu Türk ulusu, canlan, Bak, elden gidiyor vatan." Ulu Türk ulusu çaresizdir,  Bekler Tanrı'dan bir umut, Ve çıkar meydana bozkurt,  Ulu Tanrı ver ona kut...  -Dolunay Han

SAVAŞ BAŞLASIN Her daim sürecek barış yalandır, Savaşmayan gerçekten insan mıdır? Doğan gereği çek kılıcı, yayı Şu dere kızıla boyanmalıdır. Havayı bürüsün kan kokuları, Göğü gürletecek silah sesleri, Havada, karada ölüm ordusu,  Son zafer marşları çalınmalıdır. Evden çıkmasın ana kuzuları, Burası kahramanların meydanı, Duyuracak kazananan şanını,  Mağlubiyetler kabul edilmesin Dolsun üniforma madalyalarla, Yazılsınlar tarih sayfalarına,  Saygı duyulsun o kahramanlara,  Bütün savaşlar devam edecektir.  -Dolunay Han

UYAN Uyuyun bre sahte gösterişçi Müslümanlar, Gâvur bile Allah'a daha çok itâatkâr. Sus ey uyduruk Müslim; sakın dinleme, görme, Öz kardeşlerine yapılan zulmü işitme. Bir bedevi olunca hemen yardımına koş,  O yardımın sonu görünmez, karşılığı boş. Sevap diyorsan, bak öz kardeşin bekler seni,  Uygur, Kırım, Kerkük, Tatar kardeşindir hepsi.  Boş kuruntudur İslâm Birliği, hepsi hayal, Turan kurulunca kalacaktır Araplar lâl. Artık sen, ben, o, bu, şu olmamalı; biriz biz. Dünya'ya hükmedecek, Türkistanlı Türkleriz... -Dolunay Han

  PARÇALANIR Kağan buyruğu verince Ordu düzene girince Saldır emri de gelince Düşman asker parçalanır...   Alplar kımızı içince Gönüller keyiflenince Atları eyerleyince Yağız toprak parçalanır...   Yağı yere serilince Ruhlar göğe erişince Galibiyet belirince Mavi gökler parçalanır...   -Dolunay Han

  FETİH Toplanıyor kara bulutlar, Düşüyor yıldırımlar, Bekliyor Türkler, Topraklarını almak için.   Geçirilsin gövdeye hançerler, Patlasın toplar, gülleler, Parlasın havada şimşekler, Etrafları korku salsın.   Kuşatın toplarla kaleyi, Yıkın surları, görsünler bizi, Duyulsun içeride Allah Allah sesleri, Ahali sevinçle dolsun.   Fethettik Konstantiniyye'yi, Biter yıldırımın gürlemesi, Öldürün Konstantin'i, getirin kellesini, Konstantinopolis artık İstanbul olsun.   Tebrik etmeli herkes Hazreti Fatih'i, Kırım, Mora ve Trabzon’dur şimdiki hedefi, Bitsin Anadolu'da Roma hayali, Anadolu artık Türkiye olsun…   -Dolunay Han

  SİZ DE Seviverdim bir Türk gökçesini, Sen de sevdin mi?   Ağlardım vatanın her bir şehidine, Sen de ağladın mı?   Düşlerdim ulu Turan'ı, Sen de düşledin mi?   Özledim Gazi Paşa'yı, Sen de özledin mi?   Dönerdim Kür Şad'lı yıllara, Sen de döndün mü?   Gitmek isterdim sınırda savaşmaya, Sen de istedin mi?   Vardım güney sınırına, Sen de vardın mı?   Silahlanıp savaşmaya başladım, Sen de başladın mı?   Ve kanımı kattım vatana, Siz de kattınız mı?   -Dolunay Han

HEDEF Harabeden çıkan bir güneş, Yaktı vatanda milli ateş, Hilâl ile yıldız eş, Şehitliktir hedefimiz.   Usanmaz bir canla, Karşıla düşmanı kurşunla, Kurtarılır Vatan kanla, Payidar ülkedir hedefimiz.   Kara-Kızıl, Ak-Sarı yönler, Tek olur üstümüze gelirler, Gelsinler, süngülerimiz onları deler, Düşmanı dökmektir hedefimiz.   Dolunay çıkar akşamda, Bozkurtlar ulur, er meydanında, Bize güç katar her çağda, Kızılelmadır hedefimiz...   -Dolunay Han

  BİZ Turan'a at salarız biz, Dünya’ya hükmederiz biz, Uçmağa alp yollarız biz, Esir olmayan Türkleriz.   Kımız içer esrimeyiz, Kılıç tutar, ölmeyiz biz, İstiklâl düşkünleriyiz, Tarihe yön verenleriz.   Savaşları düğün yapan, Kanımızı derya yapan, Cenneti Türk yurdu yapan, Tanrı'nın eri Türkleriz.   -Dolunay Han

  EY YÜCE TURAN Ey yüce Turan, bize huzur sunan, Âşkınla yaptık, deryaları al kan, Savaşla yaydık, göklere nam ve şan, Muvaffak olduk, sana ulaşmaya.   Ey yüce Turan, bize vatan sunan, Yetiştiririz, başbuğ ve komutan, Veririz sana, milyonlarca kurban, Bulandı vatan, nice al kanlara.   -Dolunay Han

TÜRK'E CUMHURİYET Dört bin yıllık mazisi olan millet, Dünya’ya hâkim olan medeniyet, Türkistan’dan gelen Türk ordusuyla, Kuracaklardır Türk'e Cumhuriyet. İleri, ileri daha ileri, Haydi kuralım Türk'ün devletini. Bir liderin ardından gitti millet, Pişman değiliz kazandık hürriyet, Savaşlardan yılmaz koca bir ulus, Kuracaklardır Türk'e Cumhuriyet. İleri, ileri daha ileri, Haydi kuralım Türk'ün devletini. Vatanın dört yanına ordu sevk et, Kurulsun Kuvay-ı Millîye emret, Mustafa Kemal Paşa'yla bir ulus, Kuracaklardır Türk'e Cumhuriyet. Haydi vuralım, milletim vuralım. Türk'ün gücüyle Dünya'yı saralım. -Dolunay Han

  BAŞBUĞLAR Çıkmasaydı bizden ulu başbuğlar, Bilinir miydi şanlı tarihimiz? Olmasaydı Hun Hakan'ı Metehan, Kim ördürtebilirdi Çin Seddi'ni? Olmasaydı Kür Şad ve kırk çerisi, Sağ çıkar mıydık Çin esaretinden?   Olmasaydı Hun Hakan'ı Attila, Kimseden özür diler miydi Papa? Olmasaydı ulu Sultan Alparslan, Anadolu olur muydu yurdumuz?   Olmasaydı Hazreti Fatih Sultan, Fetheder miydi kimse İstanbul'u? Ve olmasaydı son Başbuğ ATATÜRK, Kalır mıydı Fatih'in İstanbul'u; Kalır mıydı Kür Şad'ın hürriyeti; Kalır mıydı asırlık devletimiz; Kalır mıydı Türk yurdu, Anadolu? -Dolunay Han

İHANET   Sökülmeli sırtımdaki ihanetlerin kanlı hançerleri, Söküldükçe akan kanları bir tasta toplamalı, Toplandıkça bu acı verici asil kan, İhanetçilerin kafatasında, Tanrı huzurunda içilmeli.   İçilen bu kan hoşnut kılsın seni, Yapacağın katliam olsun zevkli, Gövdelere geçirilen dipçikler Kızıla boyasın şarıl şarıl akan dereyi.   Temizlenen bir millet küllerinden doğsun, Arınan vücut sağlığına kavuşsun, Kanın bilediği bu zekalar, Ebedi gerçeği bulsun.   -Dolunay Han

YÜCE TANRI   Bir gün çıkmalıydı yeniden, Yeni bir başbuğ bu milletten. Tanrı, kurtar bizi bu illetten, Ver Türk milletine Kut'u yeniden.   Neredesin, Ulu Başbuğ? Nerede kutlu sancağın?   Tekrar yeryüzüne hâkim kıl, Bu milleti, Yüce Tanrı. Unutma Türk'ün şanlı tarihini, Ver bize Kut’u, Yüce Tanrı.   Savaş Türk'ün düğünü oldu, Düğünsüz ölüm, onursuzluk oldu. Türk’e ihanet eden mutlaka oldu, Türk ulusuna ver Kut’u ulu Tanrı   Nizâm-ı Alem gerek, Acun'a, Ver bize Kut'u, Yüce Tanrı.   -Dolunay Han